Celem psychoterapii Gestalt jest osiągnięcie dojrzałości pacjent, ponadto wzrost potencjału człowieka, zwiększanie jego możliwości poprzez integrację osobowości, wzmacnianie autentycznych pragnień i potrzeb oraz umiejętne ich rozpoznawanie.
Ważne w tej metodzie są (wg Perlsa, Goodmana i Hefferline):
- elastyczna, niedogmatyczna sytuacja terapeutyczna;
- całościowe, czyli holistyczne ujmowanie organizmu, zwracanie uwagi zarówno na ciało jak i psychikę;
- w pracy z pacjentem cała uwaga jest skupiona na tym co dzieje się TU i TERAZ – ważne jest to w jaki sposób doświadcza się siebie i otoczenia;
- rozróżnienie uwagi, czyli koncentracja aktywności i percepcji na doświadczeniu i działaniu oraz świadomości;
- podczas spotkań terapeutycznych dochodzi do rozszerzanie świadomości pacjenta, rozumianej jako zdawanie sobie sprawy z tego co się dzieje, na wszystkie sfery przeżyć, myśli, działań, ciała;
- istotne jest nabycie umiejętności rozróżniania zachowań służących zaspokojeniu swoich potrzeb od tych, które temu nie służą;
- zwraca się uwagę na to, że językiem organizmu są emocje;
- integracja osobowości, która następuje poprzez integrację wyalienowanych, wypartych części siebie, swych uczuć, pragnień, sądów, Fantazji.
Rezultatem alienacji, czyli odłączenia się od swych autentycznych odczuć i zmysłów jest zablokowanie się jednostki na rozwój, zniekształca się jej perspektywa, zaś gdy organizm przebywa przez dłuższy czas w takim stanie może dość do choroby psychicznej.